இலங்கையில் ஆசியக் கிண்ணக் கிரிக்கெட் போட்டிகள் நடந்து இறுதிப் போட்டியில் இந்தியா அபாரமாக வெற்றியீட்டிக் கிண்ணத்தையும் நாட்டுக்கு எடுத்து சென்று ஒரு வாரமாகிறது.
கால் பந்து உலகக் கிண்ணத்துடன் பிசியாகவும் ஈடுபாட்டோடும் இருந்த காரணத்தால் எனக்கு தனிப்பட இந்த ஆசியக் கிண்ணம் சுவைக்கவில்லை.
கடைசி இரு போட்டிகளையும், அப்ரிடியின் அதிரடிகளின் தொகுப்பை You Tubeஇலும் பார்த்தேன்.
எனினும் பல நண்பர்கள்,என் பதிவுகளின் தொடர் வாசகர்கள் ஆசியக் கிண்ணம் பற்றி நான் என் பதிவிடவில்லை என்று அன்புக் கேள்விகளை அனுப்பிக் கொண்டே இருந்தார்கள்.
நன்றிகள் உங்கள் அன்புக்கும்,என் விளையாட்டுப் பற்றிய பதிவுகளுக்கு நீங்கள் கொடுத்த அங்கீகாரத்துக்கும்.
நானும் இந்தப் போட்டிகளைப் பார்க்காவிட்டாலும் முடிவுகளையும் முக்கிய விடயங்களையும் ஆராய்ந்துகொண்டிருந்ததனால் சில கேள்விகளும் பகிர்ந்துகொள்ள வேண்டிய சில விஷயங்களும் மனசுக்குள்ளேயே இருந்தன.
பத்தாவது தடவையாக ஆசியக் கிண்ணப் போட்டிகள் இம்முறை நடந்தேறி இருக்கிறது. ஆசியக் கிரிக்கெட் சம்மேளனம்- ACC மற்ற வலய அமையங்களை விட ஆசிய வலயம் பலம் வாய்ந்ததாகவும் ICCஇல் தீர்மானம் எடுக்கக்கூடிய ஆற்றல் கொண்டதாகவும் பண வசதி படைத்ததாகவும் இருந்தும் கூட, இந்த ஆசியக் கிண்ணப் போட்டிகளை இன்னமும் உலகின் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த தொடர்களுள் ஒன்றாக மாற்ற முடியவில்லையே.
இந்தியா இறுதிப் போட்டியில் வெற்றிபெற்றது தோனியின் தலைமைத்துவத்தில் மற்றொரு முக்கிய மைல்கல் வெற்றி.
காரணம் ஆசியக் கிண்ணப் போட்டிகள் கடந்த 15 வருடங்களாக இந்தியாவுக்கு ராசியாக அமையவில்லை.
அத்துடன் இலங்கை அணி அண்மைக் காலத்தில் ஸ்திரமான ஒரு ஒருநாள் அணியாக மாறிக் கொண்டு வந்திருந்தது.குறிப்பாக சொந்த மைதானங்களில் மேலும் சாதகத் தன்மையைக் கொண்ட அணியாக மாறி வந்துள்ளது.
இலங்கை அணி இறுதிப் போட்டிக்கு முந்திய போட்டியில் இந்தியாவைப் போட்டு உருட்டி எடுத்ததன் பின்னரும், சேவாக் இல்லாத நிலையிலும், இந்திய அணியின் வேகப் பந்து வீச்சாளர்கள் தேவையான பொழுதுகளில் கை கொடுக்கிறார்கள் இல்லை என்ற விமர்சனங்கள் எழுந்த நிலையிலும் இந்த மூன்று குறைகளையுமே தங்கள் பலங்களாக மாற்றி இந்தியா வென்றது தான் இறுதிப் போட்டியின் ஹைலைட் என நான் நினைக்கிறேன்.
கிடைக்கும் வாய்ப்பெல்லாம் சரியாகப் பயன்படுத்தும் தினேஷ் கார்த்திக்,விராட் கொஹ்லி ஆகியோருக்கு இனியாவது இந்தியத் தேர்வாளர்கள் டெஸ்ட் வாய்ப்புக் கொடுக்கலாமே.
அடுத்த இலங்கை சுற்றுலாக்கும் இவர்கள் இருவரும் இல்லை.
என்னைப் பொறுத்தவரை அண்மைக்கால இந்திய அணியின் வேகப் பந்துவீச்சின் அத்திவாரம் பிரவீன் குமார்.இவரை ஒரு நல்ல டெஸ்ட் ஸ்விங் பந்துவீச்சாளராகவும் பரிணமிக்க செய்யலாம்.செய்வார்களா?
இந்திய அணிக்கு மத்திய வரிசைப் பிரச்சினை இன்னும் நீடிக்கவே போகிறது.யுவராஜை மீண்டும் அழைக்கவேன்டியே இருக்கும்.ரோகித் ஷர்மா,விராட் கொஹ்லி ஆகியோர் பிரகாசித்தாலும் ஆக இன்னும் தனித்துப் பிரகாசிக்க காலம் எடுக்கும் போலவே தெரிகிறது.சுரேஷ் ரெய்னாவுக்கு ஆறாம் இலக்கம் பொருந்துகிறதா? மூன்றாம் இலக்கத்திலும் அவரை நிலையாக வைத்துக் கொள்ள முடியாமல் இருக்கும்..
காரணம் சச்சின்,கம்பீர்,சேவாக் மூவருமே விளையாடும் நேரங்களில்?
இவை போல இட சிக்கல் தான் இந்திய அணிக்குள்?
யார் வந்தால் யாரை அனுப்புவது...
இலங்கை அணியும் இன்னும் உலகக் கிண்ணம் நோக்கிய அணிக்கட்டமைப்பை சரியான முறையில் ஸ்திரப்படுத்தவில்லை என்பது இத்தொடரில் தெரிந்தது.
மத்திய வரிசைத் துடுப்பாட்டம் பலவீனமாகவே இருக்கிறது.
சங்கக்கார தொடர்ந்தும் மூன்று அழுத்தங்களையும் தூக்கி சுமக்கப் போகிறாரா?
தலைமைப் பதவி,விக்கெட் காப்பு,மூன்றாம் இலக்கத் துடுப்பாட்டம்.
தினேஷ் சந்திமால் சிம்பாப்வேயில் நல்லாத் தானே செய்தார்? அவரை ஆஸ்திரேலியாவுக்கு A அணி சுற்றுலாவுக்கு அனுப்பியிருப்பதற்குப் பதிலாக இந்தத் தொடரிலே இறக்கி உலகக் கிண்ணத்திற்காக ஒத்திகை பார்த்திருக்கலாம்.
கபுகெடற ஓரளவு தேறி இருந்தாலும் இன்னும் தன் இடத்துக்கான பெறுமதியை நிரூபிக்கவில்லை.
கண்டம்பியா,சமரவீரவா அல்லது இன்னும் ஒருவரை முயலப் போகிறார்களா என்ற கேள்வி இன்னும் தொக்கி நிற்கிறது.
அரவிந்த டீ சில்வா அடுத்த முக்கோணத் தொடரில் இதற்கான தெளிவான விடையை அணித்தெரிவில் தருவார் என நம்பலாம்.
சங்கா,மஹேல மீதான அழுத்தங்களைக் குறைக்கவும் எஞ்சேலோ மத்தியூஸ் ஒவ்வொரு முறையும் ஆபத்பாந்தவராக வந்து காப்பாற்றும் வேலை செய்யாமலும் இருக்க இன்னும் மத்திய வரிசை அல்லது Late Middle order ஸ்திரப்படுத்தப்பட வேண்டும்.
அடுத்து அணியின் பந்துவீச்சாளர்கள்.
மாலிங்க,முரளி,குலசேகர ஆகியோர் நிச்சயம்.மத்தியூசும் தில்ஷானும் சகலதுறை வீரர்களாக இருப்பதால் இன்னும் ஒருவர் நிச்சயம் தேவை.
அதை ஆடுகளத் தன்மையின் அடிப்படையில் முடிவு செய்யலாம் என்று வைத்தாலும் இறுதிப் போட்டியில் செய்த முட்டாள் தனம் போல ஒரு போட்டியைப் பார்த்து அணியைத் தெரிவு செய்தால் அவ்வளவு தான்.
மஹ்ரூப் எடுத்த ஒரு ஹட் ட்றிக்குக்காக அவரை இறுதிப் போட்டிக்குத் தேர்வு செய்யவேண்டி இருந்தது.திட்டமிட்டே அவருக்கு முதல் போட்டியில் விக்கெட்டுக்களைக் கொடுத்தது போல இறுதிப் போட்டியில் போட்டுத் தாக்கித் தாளித்தார்கள்.
A player cannot be decided by a single match. - Famous quote by Geoffrey Boycott
சுராஜ் ரண்டிவ்,ரங்கன ஹேரத்,அஜந்தா மென்டிஸ் ஆகியோருக்கிடையில் நிலவும் சுழற்சி தெரிவையும் இனி நிறுத்தி ஒரே குழாமை உலகக் கிண்ணம் நோக்கி ஸ்திரமாக்கவேண்டியது தேர்வாளரின் கடமை.
பாகிஸ்தான் இறுதிப் போட்டிக்கு தேர்வாகாவிட்டாலும் அவர்களைப் பொறுத்தவரை இந்தத் தொடர் பல ஆரோக்கியமான,எதிர்காலத்துக்கான நல்ல விஷயங்களைத் தந்திருக்கிறது.
பந்துவீச்சு அக்தாரின் வருகையோடு பலமேறி இருக்கிறது.
எத்தனை ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு அப்ரிடியின் சதங்களைப் பார்த்தோம்..
ஆனால் இவர்கள் ஆரம்பத் துடுப்பாட்ட ஜோடிகளை அடிக்கடி மாற்றுவதை மாற்றவேண்டும்.
பங்களாதேஷ் - இவர்களை என் அழைத்தார்கள்?
இன்னமும் எத்தனை வருடங்களுக்கு நாம் முன்னேறிக் கொண்டே இருக்கிறோம் என்று சொல்லப் போகிறார்கள்?
இல்லாவிட்டால் ஓரிரண்டு போட்டிகளை வென்றுவிட்டு எதிர்கால உலக சாம்பியன் என்று அறிக்கையிடப் போகிறார்கள்?
தமிம் இக்பால்,ஷகிப் அல் ஹசன்,மகமதுல்லா,மோர்தசா தவிர வேறு யாரும் சர்வதேச சவால்களுக்கு முகம் கொடுப்போராகத் தெரியவில்லை..
இதற்குள் இப்போது தலைமையும் மாற்றப்பட்டுள்ளது.
பேசாமல் இவர்களை தரமிறக்கி விட்டு அயர்லாந்துக்கு இந்த அந்தஸ்தைக் கொடுக்கலாம் போல..
அடுத்து தம்புள்ளை மைதானத்தின் மின் விளக்குகள்.
தொலைக்காட்சியில் பார்க்கும்போதே கண்களைக் கஷ்டப்படுத்தும் இந்த மின் விளக்குகளின் கீழ் விளையாடுவது சிரமமாக உள்ளது என்று நான்கு அணிகளினதும் வீரர்களும் புகார் சொல்லிவிட்டார்கள்.
ஆனால் இன்னும் மைதான நிர்வாகிகளும், ஸ்ரீ லங்கா கிரிக்கெட் அதிகாரிகளும் தாங்கள் பிடித்த காலுக்கு மூன்றே கால் என்று நிற்கிறார்கள்..
ஆனால் நேரடி ஒளிபரப்பு செய்த தொலைகாட்சி இயக்குனர்களும் இந்த மின் விளக்குகளின் தரம் பற்றிக் குறைப்பட்டனராம்.
இந்த ஆசியக் கிண்ணப் போட்டித் தொடரின் முக்கியத்துவத்தை மேலும் குறைப்பதாக அமைந்தது இது நடத்த தீர்மானிக்கப்பட காலப் பகுதி.
எல்லா அணிகளின் வசதியையும் கருதி ஏதோ நடத்தப்படவேண்டும் என்று இடையில் சொருகப்பட்டது போல இடம்பெற்றது.
அதிலும் போட்டி அட்டவணைகளை எந்த அறிவுக் கொழுந்து தயாரித்ததோ?
ஜூன் 25 ஆம் திகதி முதல் மூன்று நாட்களுக்கு நீண்ட விடுமுறை வந்தது. எனினும் போட்டிகள் 24 ஆம் திகதியுடன் நிறைவு.
அனேக முக்கிய போட்டிகள் நடந்தது வார நாட்களில்.
எல்லாம் பகல்-இரவுப் போட்டிகளாகவும் வெளியூரான தம்புள்ளையில் நடைபெற்றதனாலும் ஒவ்வொரு முறை இலங்கையில் இவ்வாறான தொடர்கள் இடம்பெற்ற வேளையில் ஒரு போட்டிக்காவது தவறாமல் செல்லும் நானே போக விரும்பவில்லை.
கொழும்பில் உள்ளவர்களும் ஏனைய பிரதேசங்களில் உள்ளோரும் சென்றது குறைந்தது இதனால் தான்.
அதிலும் யாராவது இறுதிப் போட்டிக்கு முன்னதான போட்டியை இறுதிப் போட்டியில் சந்திக்க எதிர்பார்க்கப்படும் அணிகளுக்கிடையில் வைப்பார்களா?
நல்ல காலம் கமெராக்கள் அதிகமாகப் பரிசாக அனுசரணையாளர்கள் வழங்கிய மோட்டார் சைக்கிள்களையும் மொபைல்களையும் காட்டியதனால் ரசிகர்கள் குறைந்தது பெரிதாகத் தொடரவில்லை.
அடுத்த ஆசியக் கிண்ணப் போட்டிகளாவது நேர்த்தியான முறையில் மேலும் பலமான அணிகளுக்கிடையில் உலகில் கிரிக்கெட் ரசிகர்களால் நோக்கப்படும் தொடர்களில் ஒன்றாக நடக்கட்டும்.
ஆசிய கிரிக்கெட் பேரவையின் தலைமையும் பங்களாதேஷை சேர்ந்த மொஸ்தபா கமலிடம் போயிருக்கிறது.
பங்களாதேஷின் வளர்ச்சியும் ஆப்கானிஸ்தானின் முன்னேற்றத்தையும் பற்றி இவர் கொஞ்சம் கவனம் செலுத்தட்டும்.
ஒரு கிரிக்கெட் ரசிகனாக இவ்விரு அணிகளிடம் நிறையவே நான் எதிர்பார்க்கிறேன்.
பி.கு - இந்திய அரசியல் வாதி சரத் பவார் புதிய தலைவராகப் பதவியேற்றுள்ளார்.
ஆஸ்திரேலிய முன்னாள் பிரதமர் ஜோன் ஹோவார்ட் தனது ஆதரவை படிப்படியாக இழந்து வருகிறார்.
இந்த அரசியல் பற்றி முன்னர் நான் இட்ட இடுகை பார்க்க..
வெற்றிகரமான அரசியல்வாதியாக முரளிதரன்..
கிரிக்கெட்டில் அரசியல் மேலும் அதிகமாகவே புகுந்து விளையாடப் போகிறது.கிரிக்கெட்டின் முன்னேற்றத்தை பல ஒளியாண்டுகள் பின்னோக்கி இழுக்கும் புதிய அத்தியாயமாக இது மாறும் என மனம் சஞ்சலப்படுகிறது.
இதுவும் கடந்து போகுமா?
